Rajdowe ligi w Polsce – KJS

Założyłem sobie ładnego blogaska, żeby opowiadać Wam o tym jakim świetnym sportem są rajdy samochodowe. Przecież każdy doskonale wie co to takiego – banda oszołomów w przesadnie drogich i niesamowicie mocnych autach. Prędkości przekraczające 300km/h, turba wielkie jak pralki i wagony podartych opon. Całości dopełniają szpitale polowe mieszczące się tuż obok serwisu. Sport nie dość, że jest cholernie niebezpieczny, „niezbyt” tani, to odkąd Hołek przestał jeździć, a Loeb zaczął – piekielnie nudny.

Nie mam na celu dzisiaj łamać tych stereotypów, bo każdy zweryfikuje je, kiedy dane będzie mu spróbować rajdów na własnej skórze. Postaram się za to omówić tę pasjonującą dyscyplinę na przykładzie naszych krajowych zmagań, dzieląc imprezy na odpowiednie rangi. Zacznę zatem od najniższej, amatorskiej.

Konkursowa Jazda Samochodem

Regulamin jasno definiuje: „popularna impreza samochodowa, o charakterze otwartym, dla kierowców nieposiadających żadnych licencji kierowcy sportu samochodowego z wyjątkiem licencji kartingowej. Dopuszcza się udział innych zawodników licencjonowanych, klasyfikowanych w odrębnej klasie Gość.”

W praktycznie każdym większym mieście znajduje się automobilklub, który organizuje przynajmniej 2-3 KJSy w roku. Na ogół są one połączone w jeden sezon, co dodatkowo przyciąga zawodników i dodaje temu cyklowi odrobinę prestiżu. Weźmy na przykład Rajdowe Samochodowe Mistrzostwa Okręgu Gdańskiego – w tej nazwie pojawiają się trzy kluczowe słowa: rajd, samochód i mistrzostwa, co stanowi o maksymalnym splendorze.

Ogólne założenia

Konkursowa Jazda Samochodem do złudzenia przypomina „prawdziwe” rajdy. Każda załoga ma do przejechania minimum 6 odcinków, na które mogą składać się dwie pętle (dwa przejazdy tych samych prób). Dojazdówki do oesów prowadzą po drogach publicznych, a wjazd na start poprzedzony jest Punktem Kontroli Czasu, gdzie sędzia sprawdza, czy jesteśmy tam zgodnie z harmonogramem.

Przed zgubieniem drogi każdą z załóg chorni książka drogowa, gdzie skrzyżowanie po skrzyżowaniu opisany jest dojazd z odcinka A do B, a potem z B do C i następnie na serwis. Ci z Was, którzy do tej pory brali udział tylko w swobodnych treningach, gdzie zawodnicy ustawiają się w kolejce i potem upalają do woli, mogą być zaskoczeni panującym na KJSie rygorem czasowym. Tutaj wszystko, a głównie czas startu do danej próby, jest zaplanowanez dokłądnością co do minuty.

Na początku jest to oczywiście stresujące, dlatego podczas swojego debiutu nie warto przejmować się karami czasowymi nadanymi za spóźnienia, albo potrącenia pachołków. Za drugim razem od samego rana pozwoli Wam to poczuć profesjonalną atmosferę zawodów. Nie przeszkodzą w tym również średnie prędkości na odcinkach specjalnych, których maksymalną wartość PZM określił na 70 km/h.

Co jest niezbędne do startu w imprezie typu KJS?

• Prawo jazdy kierowcy.
• Pilot w wieku przynajmniej 17 lat.
• Dwa kaski posiadające homologacje drogową (np przeznaczone do jazdy na skuterze).
• Ubezpieczenie OC i NNW samochodu (NNW można wykupić nawet na jeden dzień).
• Auto zdolne przejść badanie kontrolne, łudząco podobne do tego na stacji diagnostycznej (karta badania w załączniku B regulaminu).

Auta typu cabrio z brezentowym dachem niestety nie mogą brać udziału w takich imprezach. Te z dachem częściowo otwieranym, takie jak Honda Del Sol, albo Nissan 100NX mogą wystartować pod warunkiem, że ich dach będzie zamknięty. Poza tym możecie pojechać wszystkim, nawet S-klasą.

Podział na klasy

Jak już wspomniałem rajdy kojarzą się z mega mocnymi autami, które plują ogniem, a przez filtr powietrza wciągają starsze panie i małe dzieci. Nie musicie mieć kompleksów, jeśli na codzień ujeżdżacie małe miejskie auto, którego moc nie przekracza 100 koni. Ciasne i na ogół mocno zabrudzone trasy KJSów faworyzują właśnie samochody niższych klas. Poza tym upalanie takiego auta jest znacznie tańsze dzięki czemu będziecie mogli sobie pozwolić na lepsze opony i częstsze treningi. Oczywiście, kiedy już Was to wciągnie, a wciągnie na pewno.

Od zarania dziejów startujące auta podzielone są na kilka klas pojemnościowych. W przypadku rajdów amatorskich nie rozróżnia się grupy A i N, przez co zakres przeróbek aut jest praktycznie nieograniczony. Wszystko musi się jednak odbyć zgodnie z załącznikiem J regulaminu. To on dba o nasze bezpieczeństwo zakładając, że urwane koło zamachowe nie urwie nam przyrodzenia.

• Klasa 1: do 1150 ccm
• Klasa 2: 1150 – 1400ccm
• Klasa 3: 1400 – 1600ccm
• Klasa 4: 1600 – 2000ccm
• Klasa 5: powyżej 2000ccm

W przypadku aut wyposażonych w doładowanie stosuje się odpowiedni przelicznik pojemności: 1,3 w przypadku diesli i 1,5 w przypadku silników benzynowych. Bez znaczenia, czy mówimy o kompresorze, czy o dowolnej liczbie turbin.

W 2012 roku weszła zmiana w regulaminie, która zezwala na starty autem zasilanym LPG. Do tej pory, jeśli samochód był wyposażony w taką instalację, jego kierowca musiał zdemontować butlę, ewentualnie wykręcić zawór odcinający.

Posłowie

Wybaczcie mi olbrzymie rozwinięcie tego tematu, jednak jest to liga mi samemu najbliższa i mógłbym o niej opowiadać bez ustanku. Mimo, że to najniższy możliwy poziom rywalizacji, zapewnia mnóstwo adrenaliny i bardzo szybko uczy pokory tych, którym do tej pory wydawało się, że są mistrzami kierownicy.

Zdjęcia wykorzystane w tym wpisie pochodzą z dorobku Bartka Bławata. Więcej jego prac znajdziecie pod adresem: BRIXU.PL

Pełny regulamin KJS na rok 2013 znajdziecie tutaj. Nie jest długi i jeśli ktoś ma jakiekolwiek wątpliwości, to odsyłam bezpośrednio do niego. Zapraszam również do komentarzy, postaram się odpowiedzieć na wszystkie nurtujące Was pytania.